چگونه با دستورهای فشرده سازی در لینوکس کار کنیم؟ ابزارهای مختلفی به منظور مدیریت و تغییر فایل های فشرده در لینوکس وجود دارد. این ابزارها دارای گزینه های مختلفی به منظور کار با فایل های فشرده هستند.
دستورهای فشرده سازی در لینوکس
در این بخش دستورهای رایج به منظور کار با فایل های فشرده در سیستم عامل لینوکس را معرفی می کنیم
دستور tar
tar فرمتی است که بارها با آن مواجه شده ایم. با استفاده از این ابزار می توان فایل های فشرده ایجاد یا فایل های فشرده tar را استخراج کرد.
به منظور مشاهده گزینه های موجود ابزار tar گزینه help– را اضافه کنید. گزینه های زیادی را مشاهده خواهید کرد و کمی گیج کننده هستند. بخش اول شامل مثال هایی می باشد که بسیار مفید هستند.
به منظور فشرده سازی چندین فایل با فرمت tar از ساختار دستوری زیر استفاده کنید :
در زیر سه فایل را فشرده و خروجی netamooz.tar ایجاد کردیم. گزینه c موجب ایجاد (create–) و گزینه f برای تعیین فایل خروجی (file–) می باشد.
به منظور استخراج فایل های موجود از فایل فشرده netamooz.tar از گزینه xf استفاده می کنیم. گزینه x به منظور استخراج فایل فشرده (extract–) کاربرد دارد و گزینه f برای تعیین فایل خروجی (file–) می باشد.
شما همچنین می توانید با استفاده از گزینه های czf فایل فشرده فایل فرمت tar.gz ایجاد کنید. گزینه z موجب ایجاد فایل فشرده با فرمت gzip می شود. گزینه c موجب ایجاد (create–) و گزینه f برای تعیین فایل خروجی (file–) می باشد.
به منظور استخراج فایل tar.gz از گزینه های xzf استفاده می کنیم.
به منظور ایجاد فایل فشرده با فرمت tar.bz2 از گزینه های cjf استفاده می کنیم. گزینه j موجب ایجاد فایل فشرده با فرمت bz2 می شود.
به منظور استخراج فایل tar.bz2 از گزینه های xjf استفاده می کنیم.
دستور gzip
یکی دیگر دستورهای فشرده سازی در لینوکس gzip می باشد. برای فشرده سازی چند فایل از ساختار دستوری زیر استفاده می کنیم :
برای استخراج محتویات فایل فشرده gz از گزینه d- استفاده می کنیم
دستور zip
یکی دیگر از دستورهای فشرده سازی در لینوکس دستور zip می باشد.
به منظور ایجاد یک فایل فشرده با فرمت zip از یک پوشه از گزینه r- استفاده می کنیم.
نظرات غیرمرتبط با محتوای این مطلب تایید نخواهند شد.